Een medewerker van een techreus in de reissector stuurde na zijn ontslag tientallen, al dan niet nachtelijke, mails aan zijn voormalige bazen. En dat is intimiderend, oordeelt de rechter.
Gedwongen vertrekken bij een werkgever: dat is nooit leuk. Helaas is dat de bittere realiteit voor een man die op 1 juli 2021 in Amsterdam in dienst treedt als tech lead ‘bij een wereldwijd technologieconcern dat zich focust op de reisindustrie’. Waarom precies is onduidelijk, maar in de zomer van de 2024 ziet de rechter afdoende reden om het arbeidscontract te ontbinden.
Per 1 september 2024 mag de werkgever de digitaal vaardige medewerker op de keien knikkeren. Vervelend, maar ach. De arbeidsmarkt is goed, zeker voor luitjes die zich kunnen uitdrukken in C++, Python of JavaScript. Kortom, een nieuwe betrekking is zo gevonden. Maar dat is niet hoe de gewezen tech lead de tegenslag verwerkt.
Nachtelijke mails
Op 1 september 2024, de dag waarop zijn ontslag van kracht wordt, stuurt hij de HR-afdeling een mailtje waarin hij zijn ontslag een misverstand noemt. Hij zou zich, in tegenstelling wat zijn ex-werkgever beweerde, zich niet hebben misdragen. Al snel krijgt de ex-medewerker het verzoek om toekomstige contacten met het bedrijf via de advocaten te laten verlopen.
Een verzoek dat met volle overtuiging wordt genegeerd. De medewerker mailt in december de CEO met het verzoek om zijn voormalige leidinggevende en de Nederlandse HR-directeur te ontslaan. Enkele weken later ‘helpt’ hij de CEO een handje door alvast ontslagbrieven voor het gehekelde duo op te stellen. Meerdere mails aan de CEO volgen. Als dat niet werkt zoekt hij zijn heil bij de COO. Die ’s nachts om 03:44 een mail krijgt met het verzoek om de CEO te ontslaan.
Politiebezoek
In de dagen erna volgen tientallen mails aan de COO met ontslagsuggesties, ondanks dat zijn oud-werkgever vriendelijk verzoekt te stoppen. De mondiale HR-directeur belt op een zeker moment met de politie. Het moet maar eens klaar zijn met de ongevraagde suggesties voor het personeelsbeleid. Op Valentijnsdag dit jaar voert de politie een stopgesprek met de gefrustreerde oud-medewerker.
Maakt weinig indruk, want diezelfde avond stuurt hij weer ontslagbrieven voor zijn voormalige bazen. Wel denkt hij dit keer mee over hun toekomstige positie op de arbeidsmarkt. Voor zijn voormalig leidinggevende heeft hij de zelfbedachte vacature voor ‘Grave Digger’ (grafdelver) in de aanbieding.
Oordeel rechter
Zijn oud-werkgever is er klaar mee en vraagt bij de rechter om een contactverbod met medewerkers en oud-medewerkers van het reis-techbedrijf. Of dat gehonoreerd wordt? Ja, de rechter vonnist in een kort geding dat de ex-medewerker geen contact mag opnemen met de CEO, COO en zijn voormalig leidinggevenden. De rechter oordeelt dat het mailbombardement met opgestelde ontslagbrieven en onsamenhangende teksten als intimiderende kan voelen.
De eis om het contact met alle (oud)-medewerkers te verbieden vindt de rechter te ver gaan, want hij onderhoudt enkele vriendschappelijk relaties met oud-collega’s. Indien de ex-medewerker het contactverbod overtreedt moet hij per keer €2.500 betalen met een maximum van €25.000. Daarnaast moet de oud-medewerker minstens €1.200 aan proceskosten betalen.
Bron: Quote